गणतन्त्र

भोक र शोकले ग्रसित मन
अनिँदो कयौँ रात कटाएका आँखाहरु
रंगिन सपनाको च्यादर फालेर
ब्ल्याक एन्ड ह्वाइट जिन्दगीको
रमिते बन्दैछ!
बर्षौँ अगाडी आफ्नै छोरो
आफ्नै आँखा सम्मुख
छातीको भ्वाङ्भ्वाङ्ती प्वालबाट
अन्तिम स्वास फालिरहेको क्षण
स्मृतीमा ताजा बनाउँदै
पिँठ्युँमा नाम्लो बोकी
सहरका गल्ली गल्ली
एक पेट खाने आशमा
च्यातिएको दौरा सम्हाल्दै
नुनिँलो पानीले नुहाउँछ सँधै
र हिँड्छ त्यही बाटो हुँदै
त्यो अग्लो आकाशिय भवन
जस्लाई उ यमलोक भन्छ!
रगतका फाल्साहरु बेचेर
युवाका सपनाहरु लुटेर
सडकबाट सदन हुँदै गएको लुटेरा
आज श्रीपेच बिनाको महाराज भयो
सम्झेर त्यही कलुसित अनुहार
पिच्च थुक्छ गेटै छेउमा
अनि भन्छ,"गणतन्त्र मुर्दावाद!"