भुगोलपारी

अचेल झर्को लाग्छ मलाई
चुरा बजेको आवाज
छुनछुन पाउजुको धुन
बन्धन झैँ लाग्ने पोतेको डोरो
चुडाउँ झैँ लाग्छ
लाग्छ भागेर जाउँ
यो भुगोल भन्दा पनि पर
यति पर जहाँ
कोकिल कन्ठ सुनियोस्
मानबले मानबकै आरधना गरोस्
पुजोस् सत्कारले मष्तिष्कलाई
झुकोस् देब प्रेमको सामु
मुस्कुराउन फुल निर्धक्क बागमा
बगुन नदि निसन्देह स्वच्छ
स्वतन्त्र फैलिउन शान्तीको धुन
यो उद्देलित मन
कल्पन्छ अचेल
यसै यसै अनायसै
तर लाग्छ शंका
यो भुगोलभन्दा पारी
छ कि पो दुनियाँ ???